Strategisch landschap
Met de hoofdverdedigingslijn markeert de Nieuwe Hollandse Waterlinie de overgang van hoog naar laag Nederland. De linie scheidde het economische en bestuurlijke hart (de Randstad) in het westen van het oosten. De natuurlijke landschappelijke opbouw vormde de basis voor de aanleg van het ingenieuze inundatiesysteem. Bij de Stelling van Amsterdam bepaalde de afstand tot de stad Amsterdam de structuur en de opbouw.
Uniek landschap
De Inundatiewet (1896) en de Kringenwet (1853-1963), hebben een uniek landschap achtergelaten omdat ruimtelijke ontwikkelingen zoals bebouwing en aanleg van infrastructuur streng werden gestuurd en gecontroleerd. Zo ontstond de structuur van de dichter bebouwde (veilige) zijde tegenover de open (onveilige) zijde. Dit is nog altijd zichtbaar in het landschap.
Kringenwet 1853-1963De Kringenwet bepaalde wat en hoe er gebouwd mocht worden rondom de verdedigingswerken. Er mocht in de binnenste kring van 300 meter alleen in hout worden gebouwd. In de middelste kring van 600 meter mocht tot 50 cm hoogte met steen worden gebouwd, daarboven moest het materiaal brandbaar zijn. In de buitenste kring, 1000 meter rond een verdedigingswerk, mocht in steen worden gebouwd, maar bij oorlogsdreiging kon alles zonder meer worden gesloopt. Inundatiewet 1896De inundatiewet bepaalde dat land in tijden van oorlog en dreiging onder water gezet mag worden en bezittingen onteigend of vernietigd mogen worden. Deze wet is nog altijd van kracht! |